Detivéronos con
sevicia.
Torturáronos con
sadismo.
Encarceráronos sen causa.
Xulgáronos sen xustiza.
Paseáronos sen piedade.
Así os mataron.
E impuxeron o terror.
E impuxeron a calumnia.
E impuxeron a falsificación.
E impuxeron a censura.
E impuxeron o silencio.
E impuxeron o esquecemento.
E así trataron de rematalos.
Contra o exterminio atroz
Das súas vidas desfeitas
E contra o esquecemento inxusto
Do silencio cómplice
queremos manter viva para sempre
a memoria galega
das vítimas do fascismo,
en solidariedade
con todas as comunidades do mundo
que padecesen calquera ditadura do terror.
Encarceráronos sen causa.
Xulgáronos sen xustiza.
Paseáronos sen piedade.
Así os mataron.
E impuxeron o terror.
E impuxeron a calumnia.
E impuxeron a falsificación.
E impuxeron a censura.
E impuxeron o silencio.
E impuxeron o esquecemento.
E así trataron de rematalos.
Contra o exterminio atroz
Das súas vidas desfeitas
E contra o esquecemento inxusto
Do silencio cómplice
queremos manter viva para sempre
a memoria galega
das vítimas do fascismo,
en solidariedade
con todas as comunidades do mundo
que padecesen calquera ditadura do terror.
Porque como aquelas vítimas
Queremos liberdade para sempre.
Porque por aquelas vítimas
Para sempre queremos xustiza.
Porque a realidade é o desexo,
PAZ PARA SEMPRE
Queremos liberdade para sempre.
Porque por aquelas vítimas
Para sempre queremos xustiza.
Porque a realidade é o desexo,
PAZ PARA SEMPRE
Claudio Rodríguez Fer
Fotografía: Monumento a los
represalidos de A Coruña. Se trata de un conjunto de menhires en forma de
estrella, obra del escultor Valdi, donde se encuentran grabados los nombres de
las 600 víctimas de la comarca. En el centro, y sobre otro menhir el poema Paz para
sempre de Claudio Rodríguez Fer
No hay comentarios:
Publicar un comentario